บทที่ 643

ลู่ฉวินมองเฉินจิ่วเยว่ สายตาของเขาลึกล้ำจนยากจะหยั่งถึง

สักพักใหญ่ เขาถึงได้คลายมือจากข้อมือเล็กของเธอ น้ำเสียงทุ้มต่ำเล็กน้อย: "กินข้าวเสร็จแล้วค่อยไป!"

แววตาที่เฉินจิ่วเยว่มองลู่ฉวินนั้น แม้จะดูสงบนิ่ง แต่ก็แฝงไปด้วยความหวั่นไหวบางเบา อย่างไรเสียเธอก็เป็นคนในแวดวงธุรกิจ ไม่คิดเล็กคิดน้อย หลังจากคร...